Het was het dubbel en dwars waard
"De dubbele"
Misschien herinner jij je het nog wel: ben je boven de 40 vast wel. In die tijd op de schoolpleinen was touwtjespringen “hot”. We sprongen met elkaar door 1 groot touw heen dat werd aangeslingerd door 2 anderen. Of lekker maar ook leuk gewoon in je uppie springen: je nam er elke ochtend “jouw touw” voor mee naar school. Na een paar weken voorjaar ging het weer als vanouds: je deed het met je ogen dicht bijna.
Met oefenen kon je snel al weer “de dubbele”. Dat was na de eerste weken voorjaar wanneer dat springtouw al weer standaard bij je school spullen hoorde. Voorjaar betekende sowieso dat er een scala aan pleinspelen werden herboren die in de winter gewoon niet lukten: Hinkelen, knikkeren, ballen tegen de muur en dan natuurlijk touwtje springen. Echt mijn herinnering van het schoolplein: groepjes meisjes en soms jongens die ook samen in dat grote touw sprongen en zongen.
Terugkijkend op laatste 2 jaar, waarin mijn ondernemerschap werd beproefd heb ik die vergeleken met “de dubbele”. Dit is namelijk bij touwtje springen de ultieme sprong waarop je zo hoog springt dat de touw wel twee keer onder je voeten doorgaat.
Ja precies! De sprong die je in de sportschool wel ziet, misschien doe je het zelf ook. Deze energieke “move” betekent eigenlijk dat je heel even in de lucht zweeft en het touw twee keer razendsnel onder je voeten door gaat. Het touw gaat onzichtbaar snel en je hoort alleen het meervoudige zwiepen waardoor je weet: gelukt!
Dit kost enorm veel energie, concentratie, oefenen en timing.
Alles wat de afgelopen periode in de pandemie gebeurd is heeft van iedere ondernemer heel veel improvisatie, concentratie en focus gevraagd om dingen toch te laten lukken. Net wanneer jij dacht dat je het “ei van Columbus” had uitgevonden om de crisis te lijf te gaan ontstond er weer een nieuwe crisis over de crisis waardoor je weer helemaal overnieuw kon beginnen met je planning en je bedachte ideeën. Dit vroeg dubbele tijd en aandacht, dubbele energie en dubbel improvisatievermogen van iedereen. Ik ga in deze blog niet schrijven over de overheid en onrechtvaardige vergoedingen.
Goed: ik heb hem gemaakt “ DE DUBBELE”
Zo heeft het echt gevoeld! Twee jaar lang heb ik ervaren als ondernemer wat het kost om het touw dat je zelf in handen hebt twee keer onder je eigen voeten door te zwiepen. Je springt, zet alles op alles, houdt je focus maar zweeft wel even boven dat touw dat rond draait. Je weet ik land zo weer maar dat springen .. zweven …dat vraagt vertrouwen.
Nu zijn we weer wat verder in de tijd en ik voel weer grond. Het lukt weer beter: we zijn geland in een nieuwe winkel het voelt goed onder mijn voeten, de atmosfeer is heel fijn. De mensen zijn blij die binnenkomen en “on top of it all” is de toeloop erg goed. Dus de dubbele was het voor mij dubbel en dwars waard, al zijn niet alle achterstanden opgelost, en het herstel is nog heel pril. Want hoe goed je ook de dubbele doet het vraagt ook dubbele fysieke input.
Dat is ook de reden waarom ik nu wat meer bewust uitrust, en stiekem de rede van deze blog. Ik heb nu even mijn springtouw aan de kapstok hangen ondanks dat het voorjaar is….. Sinds we meer overzicht en rust hebben durf ik weer te voelen wat mijn lichaam vraagt en wat ik eigenlijk wil. Ik merk dat mijn lichaam nu zegt: oké dan is het nu tijd voor mij! Dubbel uitrusten is nu nodig. Tijd voor mijn directe omgeving. Voor mijn lieve mee-springende man, begripvolle kinderen en heerlijke kleinkind.
Als ik er ben, in de winkel, of daar waar mijn ondernemerschap me ook brengt ben ik nu wel dubbel blij! Door even niet zo erg hoog te hoeven springen raak ik uitgerust genoeg om mijn klanten en netwerk straks weer te ontmoeten. Dus hoog springen, keihard zweven en daarna landen en rusten! Het was het dubbel en dwars waard!